Hoogbegaafdheid
Hoogbegaafdheid en het Syndroom van Asperger
Hoogbegaafdheid
Hoogbegaafdheid is de aanleg om tot uitzonderlijke prestaties te komen. Hoogbegaafdheid is dus meer dan intelligentie, want dat is slechts de score uit een intelligentieonderzoek. Bij hoogbegaafden is sprake van een IQ boven de 130, dit is het geval bij circa 2,5% van de mensen. Naast een hoge intelligentie spelen ook persoonlijkheidsfactoren een rol, zoals creativiteit en doorzettingsvermogen. De sociale omgeving heeft een grote invloed op de ontwikkeling van de hoogbegaafde, zowel in positief als in negatief opzicht. De drie belangrijkste sociale omgevingen zijn school, ontwikkelingsgelijken en het gezin.
Asperger
Het syndroom van Asperger is een combinatie van bovengemiddelde tot hoge intelligentie en autisme.
Personen die dit syndroom hebben, hebben dikwijls een zeer hoog IQ. De bijbehorende vorm van autisme is vaak een ingewikkelde want het kenmerk ervan is dat de persoon naast het afgevlakt ervaren van emoties, sterk op zichzelf is gericht. Dat op zichzelf gericht zijn komt voor in verschillende varianten, in zowel positieve zin als negatieve zin..
Bij Asperger in combinatie met hoogbegaafdheid geldt in hoge mate dat hoogbegaafdheid, autisme, en gerichtheid op het zelf, elkaar versterken en in stand houden.
Een bijkomend probleem is dat bij hoogbegaafden Asperger in hoge mate foutief gediagnosticeerd wordt door de geestelijke gezondheidszorg- ggz. De reden hiervoor is onder meer dat bij het diagnosticeren gedrag en karakter door elkaar worden gehaald en de testen vaak allesbepalend zijn.
Daarnaast kan men bij de ggz hoogbegaafden over het algemeen niet goed ‘lezen.’ Men begrijpt vaak niet wat voor iemand ze voor zich hebben en het Autisme/Syndroom van Asperger is dan een voor de hand liggende diagnose..
In de in 2013 uitgebrachte versie van de DSM, DSM-V, is het Syndroom van Asperger als aparte diagnose verdwenen. Het wordt nu met autisme samengevat onder het label autismespectrumstoornis. Het Asperger Syndroom wordt gezien als een milde vorm hiervan.
Net als dat voor andere vormen van autisme geldt, zijn er nauwelijks goede behandelingsvormen, inclusief pillen, voorhanden om iemand van Asperger te ‘genezen.’